پاييز مي شومدر نگاه تو
وقتي آشنا نيست نگاهم برايت
پاييز مي شوم
در حس خود
وقتي آشنا نيست
اين حس
حتي براي خودم !
پاييز مي شوم
در اين برگ ريزانِ
حس هاي آشنا !
و باراني
در اين برهوت بي حسي !
من بي تو ، خود پاييزم
زاده بهار ... حوالي پاييز !
تو بي من
پاييز را چگونه حس مي كني؟
پاييز مي شوم
اما فرو نخواهم ريخت
هنوز آنقدر برگ هاي زرد را شبيه نيستم!پاييز ميشومو مي بارم
همچون باران هاي پاييزي
بي دعوت ... ناگهاني ... زود گذر ... سرد ... اما زيبا !
من از پاييز مي ترسم
سردم شد
مگر كجاي اين كلمات
ديگر نفس نكشيدي ؟!پاييز شدمحتي اگر بيايي هم
براي آمدنت دير است !
بيا ..

من دخترم.... پر از راز..

هرگز مرا نخواهی دانســــــت !

هرگز سرچشمه ی اشک هایم را نمیابی !

هرگز مرا نمی فهمی !

مگر از نسلم باشی!

مگر از جنسم باشی!

مــــــــــــــــن دخترم!

از نسل لیلی!

از جنس شیرین !

تا وقتى قلب عریان کسى را ندیدى بدنت را عریان نکن،

هرگز چشمانت را براى کسى که معنى نگاهت را نمی فهمد گریان نکن،

 قلبت را خالى نگاه دار و اگر روزى خواستى کسى را در قلبت جاى دهى

سعى کن فقط یک نفر باشد

به او بگو:

تو را کمتر از خدا و بیشتر از خودم دوست دارم

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

دوست داشتنِ کسی که شما رو دوست نداره

مثل بغل کردنِ کاکتوس می مونه

هر چی محکم تر بغل کنی

بیشتر آسیب میبینی